Zaterdagochtend vroeg meld ik me bij het Schützenbruderschaft St. Sebastianus in Köln Holweide voor het eerste Doitsu Jan O Taisen, oftewel het Duitse Mahjong Koningstoernooi. Met 35 andere deelnemers uit Duitsland, Nederland, België, Engeland, Polen, Rusland, Denemarken, Australië (!) en Frankrijk beginnen we aan de eerste vijf hanchan. Het begint bij mij goed, na twee hanchan sta ik eerste! Na de lunch verlies ik de derde hanchan: in zuid-2 staan we na allemaal kleine handjes en veel remise allemaal binnen 8000 punten van elkaar. Dan kom ik wachtend, riichi, en drie rondes later deel ik in op een riichi ippatsu iitsu dora-2 haneman. Dat komt niet meer goed, en ik wordt vierde. De twee hanchan daarna weet ik wel met succes af te sluiten, en dat levert na de eerste dag een mooie zesde plaats op.

Na een matige nacht (warm en geluidruchtig) ben ik veel te vroeg op de spel locatie. Om kwart voor acht is er nog niemand, en het spel begint om 8:30. Dat blijkt bij toch 8:45 te zijn – had ik nog even kunnen blijven liggen en een tram later kunnen nemen. Nu ja, dan kan ik mooi nog even een rondje lopen in de buurt. Als uiteindelijk iedereen er weer is begint het spel weer, en weet ik me met drie gewonnen hanchan naar de eerste plaats te spelen. Met maar liefst 52500 punten verschil heb ik een comfortabele voorsprong op de nummer twee. Die blijk ik in de laatste hanchan ook nog nodig te hebben: ik sta een aantal rondes op de laatste plaats, en weet me met een haneman tsumo weer terug te werken naar de derde plaats. Daar blijft het bij, en dat blijkt uiteindelijk genoeg voor een plek op het podium. Dat podium is geheel Nederlands, en samen met Michael van der Sluijs en Martijn Klaar wordt ik naar voren geroepen. Dan blijkt dat ik de laatste ronde die derde plek ook echt nodig had: Michael heeft weer een klapper gemaakt, maar blijft toch nog 20100 punten achter op mij. Tja, daar sta je dan: het toernooi gewonnen! Echt onwerkelijk en tegelijkertijd natuurlijk fantastisch!

Ik snel me na de prijs uitreiking naar het Hauptbahnhof om mijn trein terug naar Arnhem te halen. Met de beker in de rugzak kijk ik in de trein terug op een toernooi waar in een top sfeer op goed niveau gespeeld werd, waar ik weer een aantal nieuwe mensen heb leren kennen en waar ik met een goede dosis Wong het toernooi nog wist te winnen ook!